Veliki broj neotkrivenih slučajeva predstavlja najveći problem kod lečenja hronične opstruktivne bolesti pluća, poručuju lekari. Kako je reč o doživotnom i progresivnom oboljenju za koje nema leka, već samo može da se zaustavi napredovanje, ključno je da svi koji imaju neke od simptoma poput nedostatka vazduha ili upornog kašlja potraže stručnu pomoć.

Hronična opstruktivna bolest pluća ili skraćeno HOBP znači da je reč o oboljenju koje dugo traje i opstruira protok vazduha u disajnim putevima, objašnjava pneumoftiziolog dr Elizabeta Vrana. Ova plućna bolest najčešće pogađa starije od 50 godina, a u glavni faktor rizika je pušenje, odnosno rad ili boravak u zagađenom prostoru, kao i genetske predispozicije, pojašnjava dr Vrana.

HOBP ima četiri stadijuma, a najveći problem po rečima naše sagovornice, jeste što se najčešće otkriva u trećem ili čak četvrtom, a budući da je reč oboljenju koje napreduje, stanje pluća ne može da se povrati u pređašnje, već samo da se uz terapiju zadrži postojeće. Upravo zbog toga je važno da se pacijenti obrate na vreme lekaru, koji uz pomoć spirometrije i retgenskog snimka postavlja dijagnozu.

Ukoliko se ne otkrije na vreme i ne započne sa terapijom, u terminalnoj fazi  pacijenti više nemaju snage ni za najobičnije aktivnosti, atrofiraju im mišići i na kraju zbog konstantnog nedostatka kiseonika u krvi, završavaju na koncentratoru kiseonika. Jedan od oblika hronične opstruktivne bolesti pluća sa kojim se lekari često susreću je i emfizem pluća, koji je takođe progresivan i za koji najčešće ne postoji terapija.