Paljenjem se razvijaju visoke temperature, čime se površinski sloj zemljišta pretvara u pepeo i prašinu, koju odnose vetrovi i spiraju kiše, tako da nestaje sloj najvažniji za donošenje roda u narednim godinama.

Paljenjem se ubijaju svi živi organizmi zemljišta koji imaju nezamenljivu ulogu u ishrani biljaka prevodeći biljna hraniva iz đubriva u oblike pristupačne biljkama, vrše razlaganje organskih materija zemljišta.

Spaljivanje strnih useva, smeća i biljnih ostataka zabranjeno je zakonom o zaštiti od požara.

Lice koje izazove požar dužno je da vatrogasno-spasilačkoj jedinici nadoknadi troškove intervencije.

Poljoprivredno gazdinstvo koje vrši spaljivanje žetvenih ostataka gubi pravo na podsticajna sredstva u poljoprivredi u periodu od dve godine.

Fizičko lice koje spaljivanjem strnih useva, biljnih ostataka i smeća na otvorenom prostoru izazove požar, kazniće se za prekršaj novčanom kaznom u iznosu od 10.000 dinara, a pravno lice kaznom u iznosu od 300.000 do 1.000.000 dinara.

Zaoravanjem se biljni ostaci uključuju u proces kruženja organske materije u zemljištu, poboljšava vodni režim zemljišta, olakšava kasnija obrada zemljišta i borba protiv korova.

Spaljivanje biljnih ostataka dovodi do nekontrolisanih požara na otvorenom. Sačuvajmo ljudske živote, materijalnu imovinu i životnu sredinu!